hyperparathyreoïdie *

Acoya een gecastreerde reu van toen 10 jaar oud,
ging midden 2011 geleidelijk aan steeds meer drinken en plassen.
Alhoewel de klachten niet heel duidelijk waren besloten we toch bloedonderzoek te doen.
Het eerste waaraan je denkt bij een hond die meer gaat drinken
is onderzoek doen naar nieren, lever en glucose die bleken gelukkig in orde.
Ook de rest van het bloedonderzoek gaf geen duidelijkheid.
In de maanden erna ging het niet beter of slechter met de hond.

In September 2012 was Acoya langzaamaan wat aan het afvallen.
Eerder woog hij 28,8 kg en nu woog hij 27,4kg.
Soms liep hij wat zwalkende, was futloos en stram en zijn eetlust werd ook minder.
Bij lichamelijk onderzoek geen bijzonderheden ook op röntgenfoto`s
werden geen bijzonderheden gezien. Gezien zijn leeftijd kon slijtage aan gewrichten een rol spelen
alhoewel het niet te zien was op de röntgenfoto`s. Mobility support voer kreeg hij al dat is voer ter ondersteuning voor honden met artrose,
nu kreeg hij daar nog pijnstillers bij met advies rustig aan te doen.
De maanden daarna liep hij afwisselend mank.
Eten ging steeds slechter allerlei voeding had hij geprobeerd.
Daarna kreeg hij dwangvoeding. Hij viel af.

Hij werd doorgestuurd naar een specialist waar hij helemaal werd doorgelicht.
De diagnose luidde: beginnende artrose op 2 plaatsen in de achterste ruggenwervels en
Polymyositis (erg pijnlijke ontsteking in meerdere spieren in het lichaam).
Met echo materiaal anders dan urine in blaas gezien.
Hij kreeg sterke ontstekingsremmers met zware morfineachtige pijnstillers
en hypoallergene voeding. Het urineonderzoek werd weer bij huisdierenpraktijk Colmschate gedaan,
er zaten oxalaat kristallen in die kunnen bij een hond wel eens stenen vormen.
Een paar dagen erna bij een echoscopiste geweest voor een echo van de blaas.
Met de echo waren stenen in de blaas en prostaat zichtbaar.

Weer een paar dagen erna werden operatief 4 grote blaasstenen
en nog wat gruis uit de blaas verwijderd.
We hoopten dat hij daarna op zou knappen maar dat gebeurde helaas niet.
Er moest iets anders aan de hand zijn, ondanks alles leek Acoya niet heel ziek.
We hebben alle uitslagen nog eens bekeken en wat bleek………!?
Er was nooit calcium bepaald.
Te hoog calcium kan al deze problemen veroorzaken.

Op 3 verschillende dagen hebben we bloed afgenomen en calcium laten bepalen en 3x was de calcium verhoogd.
De echoscopiste heeft Acoya helemaal met echo onderzocht en uiteindelijk kwam er een juiste diagnose.
Hyperparathyreoïdie, drie van de vier bijschildklieren waren vergroot door
een adenoom. ( goedaardige tumor )

Bij een specialist zijn de 3 te grote bijschildklieren weggehaald.
Doordat er 3 te hard werkten was de 4e in rust gegaan die deed niets meer.
Dus na de operatie moest de calcium in het bloed op peil worden gehouden met vitamine D en kalk.
Pas na ongeveer 6 weken was de laatste bijschildklier weer gaan werken.

Hij is weer helemaal de oude geworden eet goed is op zijn oude gewicht en is weer heel speels.


* Hyperparathyreoïdie betekent te hard werkende bijschildklieren
("hyper": overmatig, en "parathyreoïd": bijschildklier).
Bijschildklieren zijn kleine klieren van een paar millimeter groot
die in de hals liggen, in de meeste gevallen tegen de schildklier aan:
daarom worden ze bij-schildklieren genoemd.
De bijschildklieren produceren parathormoon (PTH) dat belangrijk is
bij het regelen van de calcium- en fosfaatspiegels in het bloed.
De meeste honden met primaire hyperparathyreoïdie lijken niet heel ziek.
Symptomen zijn meestal mild en zijn uitsluitend te wijten aan
de effecten van de hoge calcium niveau in het bloed:
-Vaak plassen
-Veel drinken/dorst
-Gebrek aan eetlust
-Traagheid/futloos
-Braken/misselijk
-Zwakte/wankel staan en lopen.
-Ze kunnen last van stenen in de urinewegen
krijgen door calcium in de urine
-Bewusteloosheid en coma